„To właśnie zgromadzony tu wierny Lud Boży towarzyszy i powierza życie tego, który był jego pasterzem. Jak kobiety z Ewangelii przy grobie, jesteśmy tutaj z wonnościami wdzięczności i namaszczeniem nadziei, aby jeszcze raz okazać mu miłość, która nie ginie; chcemy to uczynić z tym samym namaszczeniem, mądrością, łagodnością i oddaniem, jakimi potrafił obdarowywać przez lata. Chcemy wspólnie powiedzieć: «Ojcze, w Twoje ręce powierzamy jego ducha».“ (Papież Franciszek, Watykan, 5 XII 2022 r.)
Zgodnie z tymi słowami, które wypowiedział dziś Papież Franciszek w homilii w czasie pogrzebu Benedykta XVI, nasze wspólnota praktycznie od samej wiadomości o śmierci Papieża Seniora gromadziła się na wspólnej modlitwie.
W niedzielę, w Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki, uczestniczyliśmy w Mszy Świętej w płockiej katedrze pod przewodnictwem bp. Szymona Stułkowskiego, sprawowanej w intencji zmarłego Arcypasterza.
Wczoraj (środa) śpiewaliśmy nieszpory żałobne za śp. Papieża, aby liturgiczną modlitwą Kościoła polecać jego duszę Bogu. Dziś rano pod przewodnictwem Księdza Rektora odprawiona została Msza Święta z formularza za zmarłego Papieża. W swoim kazaniu ks. Marek Jarosz, nie próbował oceniać jego pontyfikatu i dokonań, ale chciał przybliżyć nam jego pokorę i prostotę życia. Przedstawił go nam jako wielkiego teologa-naukowca, który w swoim naukowym dociekaniu potrafił podtrzymywać i pielęgnować prawdziwą i bliską relację z Bogiem.
Łączyliśmy się także z Kościołem zebranym na Placu św. Piotra wspólnie uczestnicząc w uroczystościach pogrzebowych.
Papieża Benedykta wspominaliśmy nie tylko w naszych modlitwach prywatnych i wspólnych, ale także w rozmowach. Księża Profesorowie starali się przybliżyć nam jego dorobek naukowy, jego wkład w rozwój Kościoła Powszechnego i pracę w trakcie II Soboru Watykańskiego. Sami również w wielu rozmowach wspominaliśmy jego pontyfikat i obecność w Kościele jako urzędującego i emerytowanego papieża.
Dla wielu z nas Papież Benedykt XVI był prawdziwym wzorem kapłańskiej drogi – blisko Boga, w pokorze i cichości, bycia pracownikami w Winnicy Pańskiej.
Requiesat in pace…
kl. Paweł Klicki